Umiejętność odróżnienia szacunku od strachu jest kluczowe w zrozumieniu relacji lidera z zespołem.
MOTYWACJA DO DZIAŁANIA:
Szacunek: zespół wierzy w wizję i pomysły lidera. Utożsamia się z nimi
Strach: Zespół pracuje tak, aby uniknąć konsekwencji lub kary.
KOMUNIKACJA:
Szacunek: komunikacja jest otwarta i zespół nie boi się wyrażać swoich opinii i robi to śmiało.
Strach: Unikanie i nie wychodzenie przed szereg, nie dzielenie się opiniami z obawy przed odwetem, dezaprobatą lub ośmieszeniem.
RELACJA MIĘDZY LIDEREM A ZESPOŁEM:
Szacunek: relacje oparte na samodzielności i zaufaniu.
Strach: relacje formalne, dystans, obserwacja i ocena. Permanentna i szczegółowa kontrola (micro).
REAKCJA NA BŁĘDY:
Szacunek: błędy postrzegane jako okazja do nauki i rozwoju.
Strach: kary za błędy, które prowadzą do ich ukrywania.
ZAANGAŻOWANIE ZESPOŁU:
Szacunek: inicjatywy, proaktywność bez proszenia.
Strach: ludzie robią tylko co do konieczne, do kreski i nic dalej. Nie wychodzą przed szereg, aby nie przyciągać negatywnej uwagi.
ATMOSFERA PRACY:
Szacunek: brak mocnych i stałych napięć, zespół chętnie współpracuje i pomaga sobie bez proszenia.
Strach: lęk, brak zaufania, ściskanie w dołku, nerwowe niedzielne wieczory.
Zarządzanie strachem ma miejsce w dwóch sytuacjach:
kiedy liderowi brakuje narzędzi i środków wyrazu (komunikacja) oraz
kiedy nie potrafi regulować swoich emocji (karanie milczeniem albo krzyk, dla odmiany, kiedy puszczają lejce). Praca nad dojrzałością emocjonalną kluczem.
Świadomoś tego to świetne narzędzie wyboru kandydatów na stanowiska menadżerskie dla organizacji i firm, które widzą wartość w dojrzałym leadership.
Krzysiek
Pomagam liderom, którzy chcą dla siebie czegoś więcej | rozwój osobisty i zespołów | mentoring, konsultacje, szkolenie | sprawdź pakiety godzin i umów się
