Jak rozmawiać z zespołem w sytuacji kryzysu?
Kryzysy wpływają na wszystkich. Tym trudniejsza i ważniejsza rola menadżera, który w takich sytuacjach musi pamiętać i o sobie i jednocześnie o zespole, za który jest odpowiedzialny.
Rolą menadżera, lidera jest zapewnienie grupie poczucia bezpieczeństwa. I wcale nie musi to oznaczać, że wiesz robić i masz rozwiązania. Oznacza to zapewnienie poczucia, że będąc w Twoim zespole można czuć się razem i liczyć na siebie.
Im poważniejszy kryzys tym ważniejsza rola menadżera, niemniej w każdej sytuacji kryzysowej sprawdza się kilka podstawowych umiejętności i kompetencji.
Pamiętaj! Nie wszyscy w zespole tak samo pokazują emocje. Niektórzy wogóle tego nie robią, ale nie oznacza to, że ich nie mają.
Rozmawiaj o sytuacji.
Pozwól zespołowi „wygadać się”, wyrazić emocje, jakiekolwiek one są. Trzeba pozwolić je uzewnętrznić, w grupie. Wtedy mamy szansę i okazję zobaczyć, że nie tylko my przeżywamy sytuację, że nie jesteśmy sami, wtedy wzrasta poczucie bezpieczeństwa, które daje właśnie bycie w grupie. To nasza elementarna potrzeba biologiczna i społeczna.
Warto zadbać o to, żeby rozmawianie miało ramy, odbywało się w określonym czasie i nie trwało przez cały czas. Pomaga określenie kiedy, w którym momencie jest na to przestrzeń: regularne zebrania, wybrany moment dnia itp. Chodzi o to, żeby było miejsce na wyrażenie emocji i było miejsce na codzienne obowiązki i zadanie, na „róbmy swoje”.
Higiena psychiczna plus rutyna i rytm obowiązków, które daje poczucie stałości i stabilności.
Czego nie mówić?
Nie zaprzeczaj ani nie racjonalizuj emocji, ani swoich ani zespołu. Tego nie mów, bo to nie jest wsparcie, to jest opresja:
„Weź się w garść”
„Trzeba żyć dalej”
„Myśl pozytywnie”
„Wszystko będzie dobrze”
„Nie przejmuj się, to minie”
„Wszyscy mamy złe dni”
„Takie jest życie, świata nie zmienisz”
„Uśmiechnij się, jutro będzie lepiej”
Każdy ma prawo do swoich emocji. Ma prawo czuć się źle, czy strach i lęk. Dobrze, jeżeli w zespole może je wyrazić. Nie zaprzeczaj ani nie umniejszaj emocji. Nie udzielaj rad, ich skutek będzie odwrotny.
Jak reagować na emocje?
Uznaj je i przyjmij takie jakie są. Wysłuchaj, Potwierdź.
„Widzę, że bardzo to przeżywasz”.
„Wiem, że się boisz”.
„To musi być dla Ciebie bardzo nieprzyjemne”.
„To naprawdę smutne”
Kiedy nie reagować?
Czasami wystarczy tylko wysłuchać. Uważnie i z troską. Z różnych powodów ktoś może nie chcieć o tym rozmawiać a czasami ich wyrażać. Pamiętaj jednak o tym, że to nie oznacza, że tych emocji nie ma.
Wykaż zrozumienie dla niechęci ich wyrażania oraz uważności, czujność na wypadek, gdyby taka potrzeba się jednak pojawiła.
Czy proponować pomoc?
Tak, zachowując granice.
Zapytaj: „Czy mogę coś zrobić, żebyś tak się nie czuł_?”
Sytuacje kryzysowe, w których reagujemy we właściwy sposób mogą pomóc nam jeszcze bardziej w budowaniu silnego zespołu, który sobie ufa. Jeżeli bowiem będziemy mogli zaufać sobie w tak trudnych sytuacjach, pokazać swoje emocje, swoją przeżycia i spotkamy się z akceptacją i pomocą - zaufamy sobie we wszystkich pozostałych.
Mów o sobie.
Ty pierwsz_ zacznij mowić. Pokaż, że można, pokaż, że to jest ok. Pozwól mówić zespołowi a następnie pokieruj zespołem, zmień jeżeli coś wymaga zmiany, rozdziel zadania, wprowadź rytm pracy.
Jeżeli potrzebujesz zastanowić się jak sobie poradzić w obecnej sytuacji, jak reagować, jak zaopiekować się swoim zespołem - napisz do mnie, Krzysiek.
